۴ راه برای مدیریت یک کارمند نیازمند احساسی

این روزها، بحث‌های زیادی در مورد اهمیت آسیب‌پذیری بیشتر رهبران و ایجاد محیط‌های کاری امن از نظر روان‌شناختی وجود دارد که در آن افراد می‌توانند احساسات خود را به اشتراک بگذارند.

علم رفتارشناسی نشان می‌دهد که با استعدادترین افراد اغلب ناامن‌ترین افراد هستند. توانایی آنها در تجربه و بیان طیف عمیقی از احساسات – از شادی شدید تا غم عمیق – چیزی است که به بیان خلاقانه آنها دامن می زند. اما مهم نیست که چقدر با استعداد باشند، شما مسئول ارائه حمایت بی‌پایان به کسی نیستید، به خصوص زمانی که روحیه تیم را پایین می‌آورد و توانایی او را برای انجام کار از بین می‌برد.

علم رفتارشناسی نشان می‌دهد که با استعدادترین افراد اغلب ناامن‌ترین افراد هستند.

اگر کسانی را مدیریت میکنید که مکرراً سؤالات یکسانی را می‌پرسد، بیش از حد به اشتراک می‌گذارد، نیاز به تأیید دائمی دارد یا انتقاد پذیر نیستند، بهترین راه برای حل این مشکل، رسیدگی مستقیم به آن است. در اینجا چهار گام وجود دارد که می‌توانید برای مدیریت تیمی با یک عضو نیازمند از نظر عاطفی بردارید.

آگاهی فرد را آزمایش کنید.

افراد نیازمند عاطفی اغلب متوجه نمی‌شوند که تا چه حد دیگران را تخلیه می‌کنند. عاطفی بودن آنها برای آنها هنجار است، بنابراین آنها ممکن است مشاهده نکنند که افراد دیگر مرزهای متفاوتی دارند. برای نزدیک شدن به این موضوع، با برنامه‌ریزی یک جلسه تک به تک با کارمندی که در دست دارید، شروع کنید. از این زمان برای پرسیدن سؤالات از آنها استفاده کنید و بسنجید که آیا از تأثیر رفتارشان بر همکاران خود آگاه هستند یا خیر.

افراد نیازمند عاطفی اغلب متوجه نمی‌شوند که تا چه حد دیگران را تخلیه می‌کنند. عاطفی بودن آنها برای آنها هنجار است، بنابراین آنها ممکن است مشاهده نکنند که افراد دیگر مرزهای متفاوتی دارند.

در مکالمه خود، آماده باشید تا سوالات خود را با مثال‌های رفتاری خاص پشتیبان بگیرید. اگر کارمند شما با تعجب به شما پاسخ دهد، بازخورد شما احتمالا برای آنها جدید است. در این مورد، توصیه‌کننده باشید و تمایزهای واضحی بین اینکه کدام عبارات و نیازهای احساسی مناسب هستند، کدام مشکل‌ساز هستند و چرا وجود دارد، مشخص کنید. از سوی دیگر، اگر فرد مشکل را تصدیق ممکن است متوجه نشوند که رفتار خود چقدر برای دیگران مضر است. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، یک رویکرد مستقیم‌تر ممکن است بهترین باشد.

در مورد مرزهای احساسی خود مستقیم صحبت کنید.

گر اولین مکالمه شما طبق برنامه پیش نمی‌رود، موضوع را رها نکنید. رهبران به اشتباه سعی می‌کنند زمانی را که با کارکنان وابسته به عاطفی می‌گذرانند محدود کنند تا آنها را قرنطینه کنند. اما محدودیت‌های زمانی فقط علائم را درمان می‌کند و تخلیه عاطفی شما را به طور موقت کاهش می‌دهد. اگر نتوانید نیازهای کارمند خود را برآورده کنید، آنها احتمالاً راه‌های جایگزینی برای برآورده کردن آنها پیدا خواهند کرد. راه موثرتری برای تعیین محدودیت در مورد میزانی که یک فرد باید و نباید حمایت عاطفی را از تیم خود جلب کند، وجود دارد.

در طول مکالمه خصوصی با عضو تیم خود، مرزهای احساسی واضحی را تعیین کنید.

در طول مکالمه خصوصی با عضو تیم خود، مرزهای احساسی واضحی را تعیین کنید.

وقتی مرزهایی را تعیین می‌کنید، طرف مقابل را مجبور می‌کنید تا در نظر بگیرد که چه زمانی به دنبال تقویت عاطفی باشد و چه زمانی از آن خودداری کند. اگر آنها به بیش از حد خود ادامه دادند، می‌توانید آنها را به مرز توافق شده بازگردانید.

با افراد نیازمند طوری رفتار کنید که انگار قوی هستند نه شکننده.

در یک مکالمه خصوصی به کارمندی که در حال مبارزه است بگویید که می‌خواهید یک محیط تیمی بسازید که در آن افراد بتوانند آنچه را که نیاز دارند بپرسند. توضیح دهید که نیاز به تقویت عاطفی گاه به گاه کاملاً طبیعی است، اما همه افراد متفاوت هستند و محدودیتی برای تحمل هر فرد وجود دارد. از مثال‌هایی استفاده کنید تا نشان دهید که چه زمانی رفتار آنها را سنگین تجربه کرده‌اید و آنها را تشویق کنید تا راه‌های بهتری برای برآورده کردن نیازهایشان بیابند. این ممکن است به معنای مراجعه به دوستان خارج از محل کار، یا حتی یک متخصص سلامت روان باشد که می‌تواند به آنها کمک کند تا در مورد احساسات خود را در یک فضای امن صحبت کنند.

هرچه می‌گویید، مطمئن شوید که به این شخص بگویید که به او و رابطه خود اهمیت می‌دهید. انجام این کار به آنها نشان می‌دهد که شما در کنار آنها هستید و همچنین نمونه‌ای برای انواع مکالمات بالغ عاطفی است که باید یاد بگیرند.

ابتدا سعی کنید شکنندگی را از حساسیت بیش از حد تشخیص دهید. یک تمایز مهم بین این دو وجود دارد. افرادی که از نظر عاطفی شکننده هستند به احتمال زیاد کنترل هیجانی خود را از دست می‌دهند و برای به دست آوردن مجدد آن تلاش می‌کنند. آنها توسط انواع مختلفی از عوامل استرس‌زا، مانند نزدیک شدن به ضرب الاجل‌ها یا لیست کارهای انجام شده، تحریک می‌شوند. در مقابل، افراد بیش از حد حساس، توجه خود را بر روی روابطی متمرکز می‌کنند که تأیید می‌کنند. آنها اغلب سعی می‌کنند کنترل عاطفی را بر دیگران اعمال کنند تا پاسخ‌های آنها را مهندسی کنند.

اجازه ندهید که درباره یک عضو نیازمند تیم شایعه بسازد.

هر چه مردم بیشتر به جای صحبت کردن با افراد نیازمند در مورد آنها صحبت کنند، احساس انزوا می‌کنند و نیازشان بیشتر می‌شود. افرادی که از نظر عاطفی بیش از حد حساس هستند، نسبت به اینکه دیگران چگونه رفتار جلب توجه آنها را تحمل می‌کنند، بیش از حد هوشیار هستند. بسیار محتمل است که این یک الگوی مادام العمر باشد که قبلاً دیده‌اند دیگران را از خود دور کرده‌اند. هنگامی که تیم شما ناراحتی خود را در مورد کارمند نیازمند به شما یا یکدیگر ابراز می‌کند، مطمئن باشید که آن شخص آن را می‌داند.

هر چه مردم بیشتر به جای صحبت کردن با افراد نیازمند در مورد آنها صحبت کنند، احساس انزوا می‌کنند و نیازشان بیشتر می‌شود.

گاهی اوقات فرد نیازمند مورد شوخی‌های درونی یا رد و بدل شدن نگاه‌های آگاهانه بین سایر اعضای تیم قرار می‌گیرد. بسیار مهم است که این تبانی را در ابتدا خنثی کنید و هرگز در آن شرکت نکنید یا آن را تایید نکنید. لحظه‌ای که عیوب یکی از اعضای تیم تبدیل به بازی منصفانه‌ای برای تمسخر یا شایعه‌کردن دیگران می‌شود، همه هستند. این امر سریعتر از هر چیزی اعتماد و امنیت روانی را از بین می‌برد و در نهایت، کل تیم شما را به خرابه‌های احساسی ناامن با نیازهای سیری ناپذیر برای اطمینان تبدیل می‌کند.

لحظه‌ای که عیوب یکی از اعضای تیم تبدیل به بازی منصفانه‌ای برای تمسخر یا شایعه‌ کردن دیگران می‌شود، همه هستند. این امر سریعتر از هر چیزی اعتماد و امنیت روانی را از بین می‌برد و در نهایت، کل تیم شما را به خرابه‌های احساسی ناامن با نیازهای سیری ناپذیر برای اطمینان تبدیل می‌کند.

اگر با شایعات مواجه شدید، یا اگر دیگران با نگرانی‌های واقعی به شما مراجعه می‌کنند، بهترین رویکرد شما این است که آنها را به همکار نیازمند خود بازگردانید تا مستقیماً به آن رسیدگی کند. در مورد نحوه ارائه بازخورد به آنها آموزش دهید و حتی مکالمه را با آنها تمرین کنید. به عنوان یک رهبر، وظیفه شما این است که مجموعه نیازهای عاطفی اعضای تیم خود را مطالعه کنید و استراتژی‌هایی را ایجاد کنید که بتوانید آنها را متناسب با آرایش منحصر به فرد هر فرد تنظیم کنید. با این حال، شما نیازی به حمایت عاطفی بی پایان برای افرادی ندارید که برای برآوردن نیازهای خود تلاش می‌کنند. بسیار مهم است که به یاد داشته باشید که نادیده گرفتن موقعیت هرگز راه حل نیست. بهترین رویکرد این است که به یک عضو تیم وابسته به عاطفی کمک کنید تا بفهمد چگونه نیازهای خود را شناسایی کرده و برآورده کند. اگر بتوانید این کار را با ظرافت و دقت انجام دهید، به این شخص و همه اطرافیانش کمک خواهید کرد.

به عنوان یک رهبر، وظیفه شما این است که مجموعه نیازهای عاطفی اعضای تیم خود را مطالعه کنید و استراتژی‌هایی را ایجاد کنید که بتوانید آنها را متناسب با آرایش منحصر به فرد هر فرد تنظیم کنید.