ایجاد احساس ارزش در کارمندان میتواند نتیجه دهد به ویژه برای سازمانهای غیرانتفاعی
کیم بریمهال (Kim Brimhall) استادیار مددکاری اجتماعی، دانشگاه ایالتی نیویورک میگوید: قبل از اینکه شروع به مطالعه و آموزش نحوه شکل دادن به روابط محل کار کنم، یک مددکار اجتماعی بودم. حدود شش سال در سازمانهای غیرانتفاعی مختلفی کار کردم که به نیازهای افراد مبتلا به مشکلات مصرف مواد، نوجوانان با چالشهای سلامت روان و کودکانی که مورد آزار قرار گرفته بودند، پاسخ میداد.
در هر کاری متوجه الگویی شدم. همه همکارانم احساس میکردند که مورد قدردانی قرار نمیگیرند و میخواستند کار را ترک کنند.
به عنوان یک محقق، آموختهام که این پویایی غیرعادی نیست. خواه بیمارستانها، موزهها، انبارهای مواد غذایی، کلیساها یا گروههای محیطی باشند، همه سازمانهای غیرانتفاعی دائماً برای جذب و حفظ کارکنان واجد شرایط تلاش میکنند. تحقیقاتی که من انجام دادهام نشان میدهد که وقتی کارمندان احساس ارزشمندی میکنند و همکاران و روسای آنها از ایشان قدردانی میکنند، کارکنان با اشتیاق و بهرهوری بیشتر در کنار هم خواهند بود.
وقتی کارمندان احساس ارزشمندی میکنند و همکاران و روسای آنها از ایشان قدردانی میکنند، کارکنان با اشتیاق و بهرهوری بیشتر در کنار هم خواهند بود.
احساس قدردانی
در یک نظرسنجی ملی از ۴۲۰ سازمان غیرانتفاعی که در سال ۲۰۱۷ انجام شد، ۲۸٪ از سازمانهای غیرانتفاعی گفتند که چالش اصلی آنها استخدام کارکنان واجد شرایط است و ۸۱٪ از سازمانهای غیرانتفاعی گفتند که نمیتوانند کارکنانی را که استخدام میکنند برای ماندن به دست آورند.
همین نظرسنجی نشان داد که سازمانهای غیرانتفاعی ممکن است به اندازه کافی برای رفع این مشکلات کار نکنند. از هر سه نفر، دو نفر هیچ راه سیستماتیکی برای جذب کارکنان واجد شرایط و بررسی استخدامهای جدید نداشتند. و از هر پنج نفر، چهار نفر برای تشویق کارمندان به ماندگاری کار چندانی انجام ندادند، مانند کمک به آنها با ابراز قدردانی از استعدادهای منحصربه فردی که به محل کار میآورند، یا افزایش حقوق و پرداخت حقوق متناسب با مهارتها و تجربهشان.
و از هر پنج نفر، چهار نفر برای تشویق کارمندان به ماندگاری کار چندانی انجام نمی دهند، مانند کمک به آنها با ابراز قدردانی از استعدادهای منحصربه فردی که به محل کار میآورند، یا افزایش حقوق و پرداخت حقوق متناسب با مهارتها و تجربهشان.
علاوه بر این، طبق نتایج یک نظرسنجی متفاوت، سه دلیل اصلی که کارمندان برای ترک سازمانهای غیرانتفاعی بیان میکنند، نارضایتی از فرصتهای شغلی، پاداش و مزایا و فرهنگ محل کار و یا احساس کار در آنجا است.
این نتایج نشان میدهد که حقوق که میتواند در سازمانهای غیرانتفاعی کمتر از مشاغل مشابه در بخش خصوصی باشد تنها عاملی نیست که نگهداشتن افراد با استعداد را دشوار میکند.
فراگیر کردن محل کار
برای اینکه دید واضحتری از نحوه عملکرد این کار داشته باشم، اخیراً مطالعه ای را در مورد اینکه چگونه مدیران بیمارستانها میتوانند عملکرد کارکنان را از طریق فراگیری بیشتر بهبود بخشند، تکمیل کردم.
گنجاندن، اصطلاحی که عموماً به ایجاد احساس خوشآمدگویی به همه افراد بدون در نظر گرفتن نژاد، قومیت، مذهب، گرایش جنسی، هویت جنسیتی و ناتوانیهایشان اشاره دارد، همچنین به کارمندان کمک میکند تا احساس کنند بهعنوان افراد منحصربهفرد مورد قدردانی قرار میگیرند و به آنها کمک میکند به عنوان اعضای اصلی در تیم احساس ارزشمندی کنند.
ویژگی هایی مانند وضعیت اقتصادی دوران کودکی شما، جایی که به مدرسه رفته اید، محله فعلی یا دیدگاه های سیاسی شما ممکن است بر میزان احساس راحتی و پذیرش شما در کار تأثیر بگذارد.
بیش از نیمی از مشاغل غیرانتفاعی در حوزه مراقبتهای بهداشتی هستند. و حتی اگر بیمارستانهای غیرانتفاعی معمولاً حقوق کارکنان خود را بهتر از سایر سازمانهای غیرانتفاعی میپردازند، طبق نظرسنجی بخش غیرانتفاعی سال ۲۰۱۸، در استخدام و حفظ کارکنان واجد شرایط نیز مشکل دارند.
همانطور که در مقالهای که در مجله دانشگاهی مدیریت و رهبری غیرانتفاعی منتشر شد توضیح دادم، زمانی که مدیران بیمارستان و رهبران ارشد به کارکنان کمک کردند احساس مشارکت بیشتری داشته باشند، آنها متعهدتر به ماندن شدند و نسبت به عملکرد خود احساس بهتری داشتند.
زمانی که مدیران و رهبران ارشد به کارکنان کمک میکنند احساس مشارکت بیشتری داشته باشند، آنها متعهدتر به ماندن میشوند و نسبت به عملکرد خود احساس بهتری خواهند داشت.
اتخاذ بهترین شیوهها
نتایج حاصل از مطالعه بیمارستانی من و سایر تحقیقات نشان میدهد که کارفرمایان چندین کار میتوانند برای ایجاد یک محل کار فراگیر انجام دهند. این رویکرد نه تنها حس تجاری خوبی را ایجاد میکند، بلکه با ارزش گذاری برای همه کارکنان به عنوان یک انسان، کار درستی است.
محل کار فراگیرنه تنها حس تجاری خوبی را ایجاد میکند، بلکه با ارزش گذاری برای همه کارکنان به عنوان یک انسان، کار درستی است.
در اینجا برخی از اقداماتی است که من بر اساس تحقیقاتم به کارفرمایان توصیه میکنم.
- همه کارمندان را درگیر کنید تا تصمیمات مهم مربوط به کار را بررسی کنند.
- قدردانی خود را از بازخوردی که از کارکنان همه موقعیتهای شغلی داده میشود ابراز کنید، نه فقط زمانی که پیشنهادهایی از سوی مدیران یا رهبران ارائه میشود.
- با هر یک از کارکنان به عنوان یک فرد منحصر به فرد رفتار کنید، با ارائه مربیگری، بازخورد و فرصتهایی که بر اساس استعدادهای خود آنها ایجاد میشود.
- با یک هدف مشترک ارتباط برقرار کنید و یک چشم انداز جمعی از آینده را القا کنید.
و فراگیرتر کردن محیطهای کاری ممکن است کلید مطلوبتر کردن نه تنها مشاغل غیرانتفاعی، بلکه هر نوع محل کار از جمله در بخشهای خصوصی و دولتی باشد.
گفتوگو