ارزش گوش دادن فعال
گوش دادن فعال چیست؟
مهارتهای ارتباطی خوب فراتر از صحبت کردن و گوش دادن است. این مهارتها شامل هماهنگی رفتار و احساسات غیرکلامی گوینده و معانی عمیقتر آنچه میگویند است. با به کارگیری مهارتهای گوش دادن فعال نتایج موفقیت آمیز را ارتقا میدهیم.
گوش دادن فعال شامل قضاوت نکردن، با تاکید بر گوش دادن و عدم حل فوری مسئله یا مشکل است. شنوندگان فعال در حالیکه گوینده هنوز در حال صحبت است به راه حل فکر نمیکنند. آنها همچنین از گرفتن حالت دفاعی خودداری میکنند.
گوش دادن فعال روشی ساختاریافته برای گوش دادن و پاسخ دادن است بهطوری که گوینده بداند که شنونده واقعاً به ایدهها، نگرانیها و نظرات او علاقهمند است. گوش دادن فعال شامل این است که به گوینده توجه کامل خود را بدهید، از قضاوت خودداری کنید و مراقب حالات چهره و زبان بدن خود باشید زیرا ارتباطات غیرکلامی نشان دهنده احترام گذاشتن به گوینده است.
تعلیق قضاوت: ما میتوانیم سوء تفاهمها و تمایل خود به نتیجه گیری سریع را کاهش دهیم، که اغلب ناشی از تعصبات یا انتظارات ما بر اساس تجربیات گذشته است. قبل و در حین گوش دادن به سخنران، چارچوب مرجع خود را بررسی کنید تا اجازه ندهید پیش فرضها یا پیش بینیهای شما در مورد آنچه گفته میشود در توجه کامل شما به سخنران اختلال ایجاد کند.
روی گوینده تمرکز کنید: همانطور که طرف مقابل صحبت میکند، تماس چشمی خود را حفظ کنید اما به نشانههای غیرکلامی مانند حالات چهره، انحراف صوتی یا وضعیت گوینده توجه کنید. در نظر بگیرید که چگونه لحن، حالت، موقعیت و عبارات خود شما ممکن است توسط گوینده تفسیر شود. بدون جانبداری بمانید یا نشانههای غیرکلامی تشویق کنندهای مانند تکان دادن سر مثبت، لبخند زدن یا خم شدن به طرف گوینده انجام دهید. با سخنرانان مخالف، میتوانید از عبارات تشویقی مانند “می شنوم چه می گویید” یا “لطفا ادامه دهید” استفاده کنید.
وقفه ایجاد نکنید: حتی سوالاتی که فکر میکنید مهم هستند ممکن است بهطور بالقوه جریان گوینده و همچنین اعتماد به نفس او را مختل کند. اگر میتوانید، سعی کنید سوال خود را به خاطر بسپارید. اگر نیاز دارید، سؤالات و افکار خود را یادداشت کنید، اما قبل از جلسه توضیح دهید که آنچه مینویسید برای کمک به یادآوری مطالب گفته شده است و میخواهید بپرسید. برای تقویت اعتماد و ارتباط بیشتر، یادداشتهای خود را باز نگه دارید تا گوینده ببیند.
اهمیت زمان انتظار
مکث قبل از پاسخ دادن (زمان انتظار) چندین هدف را دنبال میکند. طبیعی است که قبل از جلسه با راه حلهایی وارد شوید، بهخصوص که احتمالاً از قبل به گفتگو فکر کردهاید. با این حال، اگر صحبت گوینده تمام نشده باشد، این میتواند ارتباط بیشتر را مسدود کند زیرا قطع صحبت از طرف شما میتواند به عنوان عدم علاقه به شنیدن بیشتر تعبیر شود. اگر فعالانه گوش دهید، به بینش بیشتری دست پیدا میکنید و در نهایت پیشنهادات بهتری ارائه میدهید.
وقفه ایجاد نکردن نشان میدهد که شما روی سخنران متمرکز شدهاید. فکر کردن به آنچه شنیدهاید به جلوگیری از سوء تفاهم کمک میکند.
همچنین متوجه خواهید شد که در طول هر مکث، سخنران ممکن است اطلاعات بسیار مهم دیگری را اضافه کند. چنین مکثهایی که تمرکز شما را نشان میدهد، ممکن است به گوینده این اطمینان را بدهد که اکنون که به همدلی و درک شما اطمینان دارد، چیزی را که تمایلی به اشتراکگذاری آن نداشتند، فاش کند.
به یاد داشته باشید که حفظ تماس چشمی و وضعیت بدنی درگیر به عنوان نشاندهنده علاقه شما میباشد و بسیار مهم است.
جوابگویی پس از مدت زمان انتظار: بیان احساساتی که نشان میدهد گوینده را احساس میکنید ارزشمند است، اما مطمئن باشید که گوینده را متهم نکنید: به جای «شما خیلی ناامید به نظر میرسید»، سعی کنید بگویید: «احساس میکنم ناامید شدهای» درست است ؟”
آنچه را که شنیدهاید، با استفاده از کلمات گوینده یا خودتان خلاصه کنید – این نشان دهنده تمایل شما برای درک واقعی، ایجاد اعتماد و ایجاد فرصتهای بیشتر برای گوینده برای شفاف سازی یا گسترش موضوع است. “به نظرم میرسد که شما میگویید _____، اما لطفاً اگر اشتباه متوجه شدم یا چیزی را از دست دادم، به من اطلاع دهید.”
پس از اینکه مشخص کردید معنی و/یا احساسات گوینده را درک کردهاید، میتوانید نظر او را در مورد مراحل یا راه حلهای بعدی بخواهید. هیچ ایده یا پیشنهادی را که آنها به شما بازخورد میدهند کاملاً رد نکنید و بعد از اینکه فرصتی برای پاسخ دادن پیدا کردند، بپرسید که آیا نظرات شما را میخواهند یا نه – خیلی زود وارد عمل نشوید.
همانطور که مهارتهای گوش دادن فعال خود را تقویت میکنید، متوجه میشوید که حالات عاطفی مثبت و پاسخهای شرکای مکالمهتان نشاندهنده اعتماد و آگاهی آنها از توجه کامل و بدون قضاوت شماست.
گفتوگو